فقر فضای فرهنگی در پردیسان قم/ برنامه مدیریت شهری چیست؟
تاریخ انتشار: ۱۶ اسفند ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۸۹۶۲۹۰
اواسط دهه ۷۰ شمسی زمانی که دولت شروع به فروش اراضی جنوب غربی شهر قم کرد، شاید کمتر کسی فکر میکرد پردیسان که قرار بود یک شهرک اقماری باشد، روزی به عنوان یکی از مهمترین مناطق شهری در قم نقشآفرینی کند و در عرصههای مختلف مورد توجه باشد.
اراضی پردیسان بهطور رسمی بهمن ۱۳۷۵ به شهر الحاق و سال ۱۳۷۷ نیز شکلگیری این محدوده از سوی وزارت راه و شهرسازی اعلام شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
پردیسان منطقهای با خانههایی بیشتر آپارتمانی که مساحتهای کوچک دارند و با نماهای شبیه به هم، از نظر سیما و منظر به شهرکهای خوابگاهی نزدیک شده است. ابتدای ساخت این منطقه حتی تا زمانی که در سال ۱۳۹۰ پردیسان بهعنوان منطقه هشتم شهرداری قم مطرح شد، مشکلات بسیاری از جمله نبود فضای سبز، نبود مراکز تجاری، نبود نانوایی و خدمات اساسی ساکنان این منطقه شهری را دچار زحمت میکرد.
پردیسان در این چند سال، اما بهتدریج رو به توسعه گذاشت. با احداث محور آیتالله بروجردی از بنبست خارج شد و مراکز تجاری کوچک و بزرگی در آن ساخته شدند. محلات دارای مسجد و فضای سبز شدند و حتی نماز جمعه مستقلی در آن شکل گرفت. احداث مراکز علمی و دانشگاههای مختلف شهر قم و استقرار بیش از ۲۰۰ درس طلبگی از اتفاقات سالهای اخیر است، اما هنوز هم این منطقه کمبودهایی دارد که از جمله آن میتوان به کمبود مراکز فرهنگی و کتابخانه عمومی اشاره کرد.
مطالبه برای ساخت یک کتابخانه استاندارد
مهدی توکلیان، مدیرکل کتابخانههای عمومی استان قم در گفتگو با خبرنگار ایمنا در این زمینه اظهار کرد: منطقه پردیسان با وجود ۱۰ مراکز علمی و دانشگاهی و توجه مردم این منطقه به امر کتابخوانی و پژوهش، کتابخانه عمومی برای استفاده ساکنان این منطقه ندارد.
به گفته وی، در حال حاضر ۳۷۰۰ کتابخانه فعال توسط نهاد کتابخانه عمومی سطح کشور دایر است. طبق مصوبه قانون مجلس شورای اسلامی این نهاد مردمی غیردولتی عهدهدار تجهیز، آمادهسازی و خدمترسانی به عموم شهروندان است.
مدیرکل کتابخانههای عمومی شهر قم با اشاره به دغدغه این نهاد تصریح کرد: بر اساس مصوبه مجلس شورای اسلامی هر ۲۵۰۰ نفر نیاز به یک کتابخانه عمومی دارند و این دغدغه نهاد کل کتابخانههای عمومی کشور است.
به گفته توکلیان، در جلسات انجمن کتابخانههای عمومی با ریاست استاندار قم، نمایندگان شورای اسلامی شهر قم و انجمن خیرین کتابخانه، موضوع کمبود کتابخانه در پردیسان مطرح شده است.
وی با اشاره به مشکل فقدان کتابخانه عمومی در منطقه پردیسان عنوان کرد: نهاد کتابخانههای عمومی کشور بودجهای برای ساخت کتابخانه ندارد، بلکه به عنوان بهرهبردار پس از ساخت و تحویل، اقدام به تجهیز فضاهای کتابخانهای و بهکارگیری نیروی انسانی میکند.
مدیرکل کتابخانههای عمومی شهر قم گفت: با وجود تلاشهای انجام شده برای استفاده از ظرفیت خیران و دستگاههای اجرایی، پردیسان همچنان فاقد کتابخانه عمومی است که امیدواریم با مطالبه مردمی در سفر استانی رئیسجمهور، خبرهای خوبی در این زمینه به اطلاع مردم قم برسد.
استاندار هم مطالبه کرد«ساخت کتابخانه در پردیسان در اولویت است و باید بهسرعت عملیاتی شود.» این را سیدمحمد آقامیری، استاندار قم یازدهم بهمن سال جاری در جلسه پیگیری معضلات منطقه پردیسان با حضور نمایندگانی از اهالی این منطقه بیان کرده است.
وی اضافه کرد: این کتابخانه با توجه به اولویت جدی بخش فرهنگی در شهر و استان باید تا پایان سال آینده احداث شود.
استاندار قم معتقد است پردیسان به احداث مراکز فرهنگی، تفریحی و ورزشی مخصوص بانوان و آقایان و ارتقای سرانههای خدماتی نیاز دارد و این مسئله باید در دستور کار متولیان امر قرار بگیرد.
یک همکاری مشترک میان شهرداری قم و دولت
این مسئله در نوبتهای مختلف مورد مطالبه حجتالاسلام محمدرضا حامدی، امامجمعه پردیسان هم قرار گرفته است و در یکی از این نوبتها در جلسهای با حضور شهردار قم این مسئله مطرح شد.
سیدمرتضی سقائیاننژاد، شهردار قم هم با اعلام آمادگی از سوی شهرداری برای ساخت یک کتابخانه عمومی در منطقه پردیسان، شرط پرداختن این مسئله را تأمین زمین از سوی وزارت راه و شهرسازی دانست.
افق جمعیتی منطقه پردیسان قم با توجه به الحاق اراضی دولتی و ساخت مسکن دولتی با تراکم بالا از ۳۵۰ هزار نفر در سالهای گذشته به نزدیک ۵۰۰ هزار نفر رسیده است. از طرفی وضعیت اقتصادی و تورم شدید در مسئله مسکن موجب شده است عده بیشتری از شهروندان قم خواهان زندگی در منطقه پردیسان باشند.
همه این موارد به الزاماتی، چون رفع نیازهای اساسی در حوزه خدمات شهری و ترافیک، هویتبخشی شهروندی و ارتقای سرانههای فرهنگی، آموزشی و ورزشی نیازمند است. موضوعی که احداث یک کتابخانه عمومی میتواند گام بسیار مثبتی برای آن محسوب شود.
باشگاه خبرنگاران جوان قم قم
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: شهرداری قم منطقه پردیسان قم
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۸۹۶۲۹۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
برنامه بهبود سلامت شهری در ایران/ تعامل مدیریت شهری با نظام سلامت
به گزارش خبرگزاری مهر، در نخستین نشست گروه ارتقای سلامت فرهنگستان علوم پزشکی جمهوری اسلامی ایران در سال ۱۴۰۳، ضمن بررسی سند حمایت طلبی بهبود سلامت شهری، بر لزوم تغییر نگاه مدیران شهرداریها در سطح کشور به حوزه سلامت شهری تاکید شد.
عباس استاد تقیزاده عضو گروه ارتقای سلامت فرهنگستان علوم پزشکی و دانشیار سلامت در حوادث و بلایای دانشگاه علوم پزشکی تهران، در معرفی سند حمایت طلبی بهبود سلامت شهری فرهنگستان علوم پزشکی، ضمن تاکید بر تغییر و اصلاح دیدگاه مدیران شهری در سطح کشور و به طور خاص در شهرداری تهران نسبت به حوزه سلامت شهری، گفت: در این حوزه باید از نگاه فیزیکی به مقوله سلامت عبور کرد و ساختارهای مناسب در جهت اجرای برنامههای هدفمند برای سلامت شهری هدفگذاری شود. این سند در کمیته مخاطرات محیطی گروه علمی ارتقای سلامت فرهنگستان علوم پزشکی تهیه شده است.
وی افزود: رشد شهرنشینی و تغییر اقلیم در کنار سایر عوامل در زمره عوامل اجتماعی سلامت محسوب میشوند و این در حالی است که مرکز سازمان جهانی بهداشت (WHO) برای سلامت شهری (urban health) بیکاری، فقر، خشونت و برخی از عوامل دیگر را نیز جز عوامل تعیین کننده سلامت شهری معرفی کرده است.
تقیزاده افزود: این مرکز برنامهریزی برای داشتن شهر سالم را مورد بررسی قرار داده است که در آن بسیاری از عوامل شهری مؤثر بر سلامت از جمله دسترسی شهری، شبکه حمل و نقل و…، را جز آن دسته قرار داده است.
عضو گروه ارتقا سلامت فرهنگستان ادامه داد: طبق آمار بانک جهانی، زاغهنشینی و اسکان غیررسمی از مهمترین تهدیدات سلامت شهری در کشورهای در حال توسعه خواهد بود که در ایران نیز هم اکنون برخی از کلانشهرها حدود ۲۰ تا ۲۹ درصد جمعیت، مبتلا به این معضل هستند.
دانشیار سلامت در حوادث و بلایای دانشگاه علوم پزشکی تهران اذعان داشت: در سال ۲۰۰۸ برای نخستین بار جمعیت شهرنشینی جهان از ۵۰ درصد عبور کرد و انتظار میرود در سال ۲۰۳۰ این رقم در جهان به ۶۰ درصد برسد و در ایران نیز در حال حاضر این رقم، ۷۲ درصد را نشان میدهد.
تقی زاده خاطرنشان کرد: پایش و رصد بیماریهای واگیر و ارتقا سلامت کودکان از جمله زمینههایی است که مدیریت شهری میتواند به آن بپردازد. همچنین مسائل فرهنگی و جهانبینی شهروندان در کنار عواملمحیطی در بحث سلامت شهری حائز اهمیت است و پژوهشهای ما نیز نشان میدهد، قوانین شهرداریها سالهای ۱۳۷۵ و ۱۳۷۹ تکالیف متعددی را برای شهرداریها مشخص کرده است و جزئیاتی همچون سرویسهای بهداشتی را نیز در آن لحاظ کرده است و شهرداریها را مسئول سلامت شهری میداند اما این مهم در عمل اجرا نشده است.
تقی زاده تاکید کرد: برنامه بهبود سلامت شهری در ایران با ملاحظه چالشها، راهبردها، مأموریتها و اقدامات اجرایی در گروه ارتقا سلامت فرهنگستان علوم پزشکی اکنون تبدیل به یک سند جامع شده است.
وی، تغییر الگوی بیماریها، ضعف در توجه به شاخصهای سلامت در بخشهای مختلف توسعه شهری و تراکم بالای جمعیت به خصوص در سکونتگاهها، عدم توسعه پایدار فرهنگ سلامت و دیگر عوامل را از جمله چالشهای سلامت شهری در ایران دانست و افزود: شهرداریها باید بپذیرند که در برنامهریزیهای خود توانمندسازی شهروندان را در جهت ارتقای سلامت خود لحاظ کنند و اقدامات مثبت انجام شده را توسعه و تداوم بخشند و در این راستا شهرداری میتواند در حمایت از برنامه جامع مراقبتهای سلامت ایران (primary health care) PHC نقش مهمی را ایفا کند و در این راستا میتوان اختیارات کنونی وزارت بهداشت را در زمینه PHC به آموزش و پرورش و مدیریت کلان برنامهریزی شهری و شهرداریها واگذار کرد.
تقی زاده به بحث سلامت روان اشاره کرد و گفت: امروزه در دنیا بحث روانشناسی شهری (urban psychology) مطرح شده است که در آن زیباسازی شهری و دسترسی به خدمات سلامت روان هم دیده میشود و باید در دستور کار مدیریت شهری قرار گیرد و در بحث مدیریت شهری علاوه بر شهرداریها، وزارت کشور، وزارت بهداشت، سازمان بهزیستی و بسیاری از دیگر نهادها نیز اهمیت خواهند یافت و در حوزههایی مانند سلامت روان، مشکلات بنیادی باید در سطح کلان مدیریت شود و وقتی چسبندگی اجتماعی (Social Connectedness) در شهرها کاهش یافته است، سلامت روان را نمیتوان فقط با راهاندازی درمانگاهها مدیریت کرد.
در این نشست، علیرضا مصداقینیا عضو گروه ارتقا سلامت فرهنگستان نیز گفت: پیشنهاد کنونی ما این است که یک مرکز جامع بهداشت شهری در پایتخت تهران به عنوان یک پیکره منسجم این امکانات گسترده را با هم هماهنگ کند که با همافزایی بهترین نتیجه حاصل شود و این الگویی برای مدیریت شهری در کشور خواهد بود.
وی ادامه داد: شهرداری تهران در حال حاضر ۲۰ درمانگاهها و اورژانس مستقل و ۴۰۰ واحد سازمانی را شامل بیمارستان و داروخانه در اختیار دارد که هریک کار خود را انجام میدهند و با نگاه درآمدزایی در سطح شهرها، خدمت ارائه میدهند.
مصداقی نیا خاطرنشان کرد: جزایر جداگانه فعال در زمینه سلامت شهری توسط ۳ دانشگاه علوم پزشکی، شهرداریها، قوه قضائیه، ارتش و دانشگاه آزاد اسلامی در پایتخت وجود دارند که ذیل مدیریت یکپارچه و جامع سلامت شهری میتوان خدمات کمی و کیفی آنها را ارتقا داد.
سپس حسین ملک افضلی عضو پیوسته فرهنگستان و عضو گروه ارتقا سلامت گفت: مفهوم سلامت و اجرای خدمات آن، باید مفهومی جامع نگر در نظر گرفته شود و در واقع سلامت همه جانبه مدنظر باشد که با آموزش مدیران تا حدی قابل تحقق است. توسعه دورههای کارشناسی ارشد بهداشت (MPH) را در سطح گسترده در وزارت بهداشت و نهادهای دیگر مرتبط با سلامت میتوان تا حدی در تغییر دیدگاه مؤثر دانست.
در ادامه این نشست، محمد حسین تقدیسی عضو گروه ارتقا سلامت نیز به استفاده از ظرفیت سمنها یا سازمانهای مردم نهاد یا NGO ها اشاره کرد و بیان داشت: شناسایی افراد توانمند بازنشسته به عنوان نیروهای داوطلب که ظرفیتی ارزشمند در ارتقای سلامت را پدید میآورند؛ مصادیقی از تغییر رویکرد شهرداری تهران است که باید در کنار نکات فوق در نظر گرفته شود.
وی افزود: اگر تمام این ظرفیتها با همدیگر دیده نشوند و بخشهایی از راهکارهای حمایت طلبی محقق نشوند، تنها با آموزش سواد سلامت به مردم مسائل کنونی حل نخواهد شد.
در پایان نشست، تقیزاده با جمعبندی مباحث گفت: دو دیدگاه کلی وجود دارد، اینکه باید تغییر نگاه مدیران شهری رخ دهد و در مقابل نیز وزارت بهداشت با نگاه مشارکتی از ظرفیتهای شهرداری استفاده کند و برای تحقق این دو ایده در کنار همدیگر، باید نظامی علم محور همراه با عمل طراحی شود.
کد خبر 6089333 حبیب احسنی پور